Değirmenci Dergisi Sayı: 120 Eylül-Ekim 2020

59 KAPAK DOSYASI EYLÜL-EKİM 2020 killenen fiyatlar hükümet müdahalesini gerektiriyor. Dev- let kurumları, fiyatların artması için çiftçilerden bakliyat ürünleri satın alıyor. Buna rağmen söz konusu müdahale çoğu zaman yetersiz kalıyor ve piyasa fiyatları taban fiya- tın da altında oluşuyor. Son iki yıldır ülkenin baklagil üretiminin 22-23 milyon ton seviyesine takıldığı ve hükümetin belirlediği hedefe ulaşılamadığı görülüyor. Üretimdeki artış ve fiyatların düşmesinden dolayı, bak- lagil ithalatında düşüş görülüyor. 2016-17 döneminde 6,6 milyon tonluk rekor ithalatın ardından, 2019-20 dö- neminde ithalat 3 milyon tona düştü. Ancak Hindistan, ülke içindeki yüksek üretim ve nispe- ten düşük ithalat rakamlarına rağmen; Kanada, Avustral- ya, Myanmar, Ukrayna, ABD ve Doğu Afrika ülkeleri gibi önde gelen ihracatçıların radarında yer almaya devam ediyor. Bu ülkelerden bazıları ise Hindistan’ı hedef pazar olarak görüyor. Ancak hükümet, kota ve gümrük vergileri ile baklagil ithalatını kısıtlıyor. Hindistan’da 2017 yılından bu yana güvercin bezelye, siyah matpe (urad) ve maş fasulyesi (moong) ithalatına kota uygulanıyor. 2020/21 döneminde bu ürünlerin it- halatı için 1,1 milyon tonluk kota belirlendi. Mercimek ve nohut ithalatında bir kota olmasa da gümrük vergisi söz konusu. Sarı be- zelye ithalatı ise hem kota hem güm- rük vergisi ile kısıtlanıyor. Bazı ihracatçı ülkeler, Hindistan’ın koyduğu kotaları Dünya Ticaret Ör- gütü’ne şikayet etti. Hindistan hükü- meti ise kotaların ülkedeki çiftçileri korumak için geçici bir önlem olduğunu savunuyor. Hindistan’da Covid-19 pandemisinden dolayı 25 Mart’ta ülke genelinde başlayan karantina önlemleri kap- samında hükümet önemli bir karar aldı. Ülkede mali du- rumu iyi olmayan 180 milyon aileye dokuz ay boyunca her ay bir kilogram bakliyat ücretsiz olarak dağıtılacak. Bu program kapsamında başta nohut olmak üzere yaklaşık 1,6 milyon ton bakliyat dağıtılacak. Bu insani yardım prog- ramı, özellikle toplumun en yoksul kesimle- rinde baklagil tüketimini artırmayı hedefli- yor. Hindistanlı siyasetçiler, ülkenin bakliyat üretiminde kendi kendine yeten bir düzeye ulaştığına inanıyor. Ancak bunun bir efsane olduğunu söyleyebilirim. Ülkede kişi başına düşen yıllık baklagil tüketimi sadece 14 ki- logram. Diyetisyenler ise bu ürünlerin yılda 20 kilogram tüketilmesi gerektiğini belir- tiyor. Bu düzeye ulaşılabilmesi için Hindis- tan’daki baklagil üretiminin yüzde 25-30 artarak 30 milyon tona ulaşması gerekiyor. Hindistan’da yetersiz beslenme ve akut protein eksikli- ği hâlâ yaygın. Araştırmalarım, baklagillerin en ekonomik bitkisel proteinleri sağladığını gösteriyor. Bu yüzden de bakliyat üretiminin uygun politikalarla aktarılması gereki- yor. Daha fazla bakliyat tüketimi protein eksikliği ile mü- cadeleye yardımcı olurken ülkenin besin güvenliğini de artıracaktır. Hindistan’da genel olarak tarım ve özel olarak da bak- lagil yetiştiriciliği kırılgan ve dış etkilere açık bir durumda. Ürünlerin elde edilebilmesi, hava şartlarının insafına bağ- lı. Tek bir muson yağmuru bile felakete neden olabiliyor. Bu durumun dikkate alınması gerekiyor. Bu yüzden de ülkenin 2015-2016 yılındaki gibi şoklar- dan izole edilebilmesi için Hindistan’ın global değer zinci- rinde kalması ve kendini tamamen dışa kapatmaması ge- rekiyor. Yani baklagil ithalatı kısıtlamalarının hafifletilmesi mantıklı olacaktır. Hindistan’da bu sezon baklagil ekim alanları 12 milyon hektar ola- cak. Güneybatı bölgelerinde muson yağmurlarının zamanında başlama- sı ve şu ana kadar tatmin edici bir ilerlemenin sağlanmış olmasından dolayı çiftçiler ekim işlemlerine er- ken başladı. Tablo 1: Hindistan’ın Baklagil Üretimi (milyon ton) Yıl Kharif Rabi Toplam 2015-16 5.5 10.8 16.3 2016-17 9.6 13.5 23.1 2017-18 9.3 16.1 25.4 2018-19 8.1 14.0 22.1 2019-20 8.0 15.0 23.0 2020-21 --- --- 26.3* *Üretim hedefi Kaynak: Hindistan Tarım Bakanlığı Tablo 2: Hindistan’ın Bakliyat İthalatı (milyon ton) 2016-17 6.6 2017-18 5.6 2018-19 2.6 2019-20 2.9