Değirmenci Dergisi Sayı:128 Ocak-Şubat 2022

94 ülke dosyası OCAK-ŞUBAT 2022 Uzun süredir dünyanın en büyük buğday ithalatçısı Mısır. Mısır, kısmen sübvansiyonlu ekmekle destekle- nen gıda politikası nedeniyle büyük bir alıcı konumun- da. Ülkenin çoğunluğu sübvansiyonlu oranlarda ekmek satın alabiliyor. Mısır’ın buğday üretimi, 100 milyonu bulan nüfusunun ihtiyacını karşılamaya yetmiyor. Mısır’ın buğday ithalat listesinin en tepesindeki yeri, potansiyel olarak uygun bir rakip olan en kalabalık komşumuz Endonezya ile önümüzdeki yıllarda çekişme içinde olabilir. Endonezya, Mısır ile coğrafi olarak uzak olsa da bazı benzerlikleri paylaşıyor. Endonezya, buğday bazlı ürün- lerin beslenmede büyük bir pay sahibi olduğu geniş bir nüfusa sahip. Önümüzdeki on yılda buğday arz ve tale- bindeki büyük değişime baktığımızı varsayalım. Bu du- rumda, bu hareketin bir kısmı Endonezya’dan gelecek. Avustralya’da medyamız ve analistlerimiz Çin’e odak- lanma eğiliminde. Manşetlerimizde genel olarak Çin boy gösteriyor. Bu eğilim, ABD-Çin ticaret savaşından Avustralya arpa ihracatını etkin bir şekilde yasaklama kararına kadar Çin ile dünyadaki çeşitli ülkeler arasın- daki siyasi entrika arttıkça son zamanlarda giderek daha fazla görülüyor. Elbette bu durum, gazete sattı- rıyor. Ancak Avustralya açısından Endonezya sessiz bir performans sergiliyor ve buğdaydan hayvancılığa kadar çeşitli tarım ürünleri için müthiş bir ortak olma fır- satına sahip. NÜFUS Endonezya nüfusunun yaklaşık 274 milyon olduğu tah- min ediliyor. Bu da 25,6 milyon olan Avustralya nüfusunun on katından fazla. Endonezya nüfusunun 2050 yılına kadar 330 milyona çıkması bekleniyor. Bu da Avustralya’nın he- men yanı başında beslenecek çok sayıda boğaz demek. Endonezya’da nüfus artışı ve yerel üretimin olma- ması, buğday ithalatının sürekli artmasına neden oldu. 2000’li yılların son yarısında Endonezya ortalama 5.6 milyon ton buğday ithalat ediyordu. Son beş yılda ise bu rakam 10.5 milyon tona sıçradı. ZENGİNLİK Gerçek şu ki, Endonezya’ya buğday ithalatındaki artışın tek belirleyicisi nüfus değil. Artan talep, artan zenginlikten geliyor. Nüfus daha zengin hale geldik- çe, daha fazla yiyecek alma kapasitesi de artıyor. Bu, özellikle gelişmekte olan ülkelerin daha yüksek servet grubuna geçişinde görülür. Genel eğilim, daha fazla unlu mamül ve ardından zenginlik arttıkça daha fazla et proteini talebi şeklindedir. Grafik 3, Endonezya’da buğday ithalatının kişi başı- na Gayri Safi Yurt İçi Hasıla’ya (GSYİH) karşı eğilimini gösteriyor. Grafikten görüleceği üzere artan GSYİH ile artan ithalat arasında yakın bir ilişki var. İçinde bulun- duğumuz bu on yılın büyük bölümünde Endonezya’nın buğday ithalatının artmaya devam etmesi bekleniyor. Endonezya gibi gelişmekte olan ülkeler tarafından küresel zenginliğin geliştirilmesi ve artan harcama gücü, daha yüksek değerli gıda talebinin artması yoluy- la tarımsal tedarik zincirindeki herkese fayda sağlıyor. ARTAN YEM TALEBİ Endonezya’da giderek artan hayvansal protein tale- bi, tahıl talebindeki artışın diğer bir sebebi. Endonez- ya’nın Avustralya’dan yaptığı canlı sığır ithalatının büyük bir kısmı besi sığırlarıdır. Avustralya’dan temin edilen bu sığırlardan elde edilen etin, Endonezya sığır eti tüketi- minin yaklaşık %25’ine karşılık geldiği tahmin ediliyor. 2000’li yılların başından bu yana Avustralya’dan En- donezya’ya canlı sığır ticareti hacminde büyüme yaşa- GRAFİK 1 GRAFİK 2